Gemeenschappelijk persbericht Agrofront, Fevia en BABM
De Belgische agro-voedingsketen zorgt dagelijks voor lekkere, duurzaam geproduceerde voeding van eigen bodem, maar staat vandaag als energie- en arbeidsintensieve sector zwaar onder druk. De organisaties van het Agrofront (Boerenbond, ABS et FWA), Fevia en BABM roepen dan ook samen op om bijkomende steunmaatregelen om de voedingsproductie- en bevoorrading te vrijwaren.
Tekorten dreigen voedingsproductie te doen stilvallen
Naast de impact van de explosief gestegen energie- en grondstoffenkosten en van de sterk stijgende loonkosten krijgen zowel onze land- en tuinbouwbedrijven als onze bedrijven uit de voedingsindustrie ook te maken met de beschikbaarheid van essentiële producten. Die combinatie zet stilaan een onhoudbare druk op het verdienmodel van de Belgische voedingsketen. Door de hoge energieprijzen valt de productie van kunstmest terug en dat heeft zorgt verderop in de keten dan weer voor tekorten aan afgeleide producten, waaronder CO2.
Heel wat bedrijven staan vandaag daardoor voor de moeilijke keuze om hun productie al of niet tijdelijk stil te leggen deze winter. De stilvallende productie in sectoren buiten de voedingsketen kan ook op andere vlakken een impact hebben op onze voedingsproducten, zoals bijvoorbeeld in de beschikbaarheid van verpakkingsmateriaal of kritische wisselstukken.
Extra maatregelen noodzakelijk om voedselproductie te verzekeren
De regering nam vorige week belangrijke en noodzakelijke beslissingen om bedrijven te steunen, zoals de erkenning van de agro-voedingssector als essentiële sector in het kader van de energiebevoorrading en de tijdelijke gedeeltelijke verlaging van accijnzen op energie. Toch benadrukken de organisaties van het Agrofront, Fevia en BABM samen dat er meer doortastende maatregelen nodig zijn om de voedselproductie deze winter te verzekeren, breuken in de agro-voedingsketen te vermijden en haar productiepotentieel op de korte en de middellange termijn overeind te houden.
Agrofront, Fevia en BABM vragen maatregelen om de beschikbaarheid en betaalbaarheid van energie en meststoffen te verzekeren voor agro-voedingsproducten. Daarnaast is het ook essentieel dat producenten de nodige liquiditeit behouden om de hoog blijvende facturen te betalen. Tenslotte vragen de organisaties ondersteuning voor investeringen in energie-efficiëntie en voor de omschakeling naar eigen, groene energie. Zonder bijkomende maatregelen dreigt de strakgespannen keten te breken, wat zich zal vertalen in nog duurdere prijzen en minder aanbod van duurzaam, lokaal geproduceerde en lekkere voeding van bij ons.
Voedingsproducenten tussen hamer en aambeeld
Geprangd tussen hamer en aambeeld slagen onze bedrijven er nauwelijks of niet in de gestegen kosten door te rekenen in de keten. Daarbij worden ze geconfronteerd met keiharde en zeer onevenwichtige onderhandelingen. De supermarktketens deinzen er niet voor terug om hun daarin hun onevenredig grote machtspositie te gebruiken ten opzichte van leveranciers, tot op het onaanvaardbare toe.
Het deel van de extra kosten dat de consument uiteindelijk toch betaalt via hogere voedingsprijzen komt daardoor niet noodzakelijk terecht bij de leveranciers. Uit angst om waardevolle en noodzakelijke commerciële relaties te verliezen, aarzelen onze bedrijven om klacht in te dienen tegen oneerlijke handelspraktijken. Harde onderhandelingen is één zaak, maar de ontaarding ervan in oneerlijke handelspraktijken is onaanvaardbaar.
We vragen daarom concreet dat overheid de gesprekken rond de doorrekening van kosten en noodzakelijke prijsaanpassingen tussen leveranciers en afnemers faciliteert, daarvoor de nodige hefbomen voorziet en dat zij als toezichthouder met eigen initiatiefrecht de wet op oneerlijke handelspraktijken mee hard maakt. In de huidige context van kostenexplosies is wachten op klachten, die uit angst voor represailles niet komen, daarbij geen optie!
